Hisotria Rasy

Korzenie rasy Lagotto ramangollo sięgają daleko wstecz w historii Włoch. 
Jest to starożytna piekna rasa, która przetrwała wieki do czasow dzisiejszych.


W 1474 roku slynny malarz Andrea Mantegna umieścił na fresku w pałacu w Mantui psa przypominającego wyglądem lagotto romagnolo, ale bliscy kuzyni tej rasy, to znaczy portugalskie i hiszpańskie psy dowodne i barbet, znane były już w VII wieku p.n.e., w czasach starożytnych Etrusków. 

Rysunki znalezione w etruskim mieście Spina (w pobliżu obecnej Ferrary) ktore przedstawiają sceny z polowań i połowów z udziałem psa okreconej – baranek wygladajacy urodzie, który jest bardzo podobny do nam znanego lagotto. Po zniknięciu cywilizacji Etrusków, mamy dowody na istnienie psów w typie lagotto zarówno w czasach rzymskich jak i Średniowiecznych.

Lagotto występował głównie wzdłuż 
wschodniego wybrzeża półwyspu włoskiego.

Wczesniej wspomniany slynny obraz , fresk Andrea Mantegna pod tytulem „Spotkanie”, znajduje sie on w komnacie w pałacu Książęcym w Mantui.

Jest datowany okolo 1465-1474 roku. Jesli uwaznie przyjzymy sie obrazowi , po prawej stronie widać scenę z psem u stóp markiza Ludovic III Gonzaga. Pies ktory oczywiscie wygląda identyczne do naszego dzisiejszy lagotto. 

Nastepnym dziełem sztuki z psem przypominającym lagotto Ramangollo,
jest autoportret Giovanniego Francesco Barbieriego, zw. Guercino
- włoskiego malarzażyjącego w latach 1591-1666.

Odrodzenie tradycyjnego lagotto

W 1970 roku, grupa hodowców z regionu Romania, lekarzy weterynarii oraz miłośników psów postanowili uratować jedyną rasę z tego regionu. Od tego czasu minęło ponad 20 lat edukacji i doradzania właścicielom lagotto, a także starannego opracowywania szczegółów morfologicznych setek lagotto.
Dzięki ich wysiłkom, rasa została przywrócona do swojej tradycyjnej formy, z naciskiem na nową rolę poszukiwacza trufli i doskonałego aportera z wody.